Lunch On The Street 

ใครบอกว่าเศรษฐกิจไทยตอนนี้ดีนี่ สงสัยไม่เคยเดินมากินข้าวข้างถนนนะครับ

ผมเดินเข้าไปกินข้าวในซอยตอนกลางวันเหมือนเคย ร้านข้าวมันไก่ที่เคยกินไม่มาขาย แต่ร้านข้าวหมกไก่เจ้าดังของย่านบางรักเปิดอยู่ ก็ดีใจเพราะมาทุกทีจังหวะไม่ค่อยดี ร้านปิดเปิดไม่ตรงกับจังหวะกินข้าวกลางวันของผม วันนี้ได้โอกาสเลยรีบพุ่งเข้าไป

ประหลาดใจเล็กน้อยตอนเดินเข้าไปที่มีโต๊ะว่างหลายโต๊ะแม้จะเป็นตอนเที่ยง ทุกทีที่เคยมานี่หาที่นั่งไม่ค่อยจะได้ ต้องยืนรอบ้าง หรือเข้าไปนั้งกินในโต๊ะจำเป็นในซอกใต้บันได แต่วันนี้ในร้านกลับแทบไม่มีลูกค้าเลย เล่นเอาผมต้องยกนาฬิกาขึ้นมาดูให้แน่ใจว่านี่มันเวลาเที่ยงจริงหรือ

‘ร้านยาฝั่งตรงข้ามก็เพิ่งปิดไป’ แม่ค้าข้าวหมกไก่ชาวอิสลามเล่าให้ผมฟังในระหว่างที่ตักข้าวหมกไก่มาเสริฟพร้อมกับซุปไก่ร้อนๆ ‘เขาอยู่ไม่ไหวนะช่วงนี้ เปิดร้านก็ขาดทุน เลยปิดร้านไปเลยดีกว่า นี่ก็แย่เหมือนกัน ไม่ค่อยมีลูกค้าเลย คนไม่ค่อยมีตังค์กินข้าวกัน’

น้ำเสียงและแววตาของแม่ค้าข้าวหมกไก่นั้นใสซื่อเกินกว่าจะเป็นการพร่ำบ่นเพื่อด่ารัฐบาล แต่เป็นประโยคปรับทุกข์บอกเล่าที่ปราศจากอารมณ์ความรู้สึกใดๆ ตรงกันข้ามกับข้าวหมกไก่ในปากผมที่หอมหวานอร่อยลิ้นอย่างสิ้นเชิง 

ไม่ว่าคนทำจะเหนื่อยใจแค่ไหน ข้าวหมกไก่ก็ยังต้องอร่อยเหมือนเดิม

‘นี่ค่าแก๊สก็จะขึ้นนะ’ แกยังบ่นต่อไปราวกับบอกผมแล้วจะได้ยินไปถึงนายกรัฐมนตรีได้ ‘เมื่อก่อนถังละ 200 ตอนนี้ขาดอีกสิบบาทก็จะ 400 ร้อยละ ไม่รู้ว่าเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆแล้วจะอยู่กันยังไงเลย’

ผมก็พยักหน้ารับให้แกรู้สึกว่าผมฟังแกอยู่อย่างตั้งใจ ในขณะที่สาละวนกับข้าวหมกกับซุปไก่ที่อยู่ตรงหน้าอย่างแข่งกับเวลา หัวใจก็หนักอึ้งคิดถึงชะตากรรมของตัวเองที่ขยายตัวทำธุรกิจอะไรหลายอย่างในช่วงเวลาแบบนี้ หนี้สินที่แบกรับเอาไว้ เพื่อน้องๆที่ดูแลอยู่หลายร้อยชีวิตจะได้พากันรอดไปได้ แล้วก็เห็นภาพพาดหัวหนังสือพิมพ์เมื่อเช้า เป็นบทสัมภาษณ์ของผู้ว่าแบงค์ชาติที่ยืนยันว่าเศรษฐกิจไทยขณะนี้ดีหนักหนา และข่าวชาวสุพรรณบุรีที่เชิดชูนายกรัฐมนตรีของรัฐบาลทหารไทย ให้อยู่ในตำแหน่งไปอีกสิบปี

ผมเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งก็พบกับแววตาของแม่ค้าขายข้าวหมกไก่ที่เหม่อลอยออกไปไกลอย่างไร้ความหวัง เป็นแววตาที่คงไม่ต่างอะไรกับคนชั้น ‘รากหญ้า’ อีกหลายล้านคนที่ใช้ชีวิตอยู่กับอนาคตที่มองไม่เห็น ในเรื่องราวของประเทศไทยที่ชีวิตดีมีความสุขที่ไม่มีอยู่จริง กับเวลาที่ขออีกไม่นาน และกับการเลือกตั้งที่ยังไม่มีอยู่จริง

พลันก็คิดว่า ถ้าวันนี้ร้านข้าวมันไก่ไม่ปิด ชีวิตผมคงมีความสุขกว่านี้อีกเล็กน้อยกระมัง

Submit a comment

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s