การปลูกต้นไม้กับกฎของการมองเห็น

‘ทุกสิ่งคงอยู่ในวิธีที่เราให้ความหมายได้ ก็ต่อเมื่อเรามองเห็นสิ่งนั้น และในทางกลับกัน หากเรามองไม่เห็นสิ่งนั้น สิ่งเหล่านั้นก็จะไม่สามารถคงอยู่ ในวิธีที่เราให้ความหมายได้‘

กฎของการมองเห็นนั้นเรียบง่าย สิ่งที่น่าสนใจก็คือมีอีกหลายอย่างที่อาจคงอยู่ได้เพราะกฎนี้ ในแบบที่เราคิดไม่ถึง เช่นการปลูกต้นไม้

ผมชอบปลูกต้นไม้แบบมือสมัครเล่น คือไม่ได้เก่งมาก และก็ไม่ได้มีเวลาให้กับต้นไม้เหล่านั้นมากนัก และก็รู้ตัวดีว่าไม่ค่อยมีเวลาให้จึงมีกฎที่เรียบง่ายในการปลูกต้นไม้ คือ

ต้องวางไว้ในที่ๆเราสามารถมองเห็นมันได้ทุกวัน

หรือถ้าต้องวางในที่ลับตา ก็ต้องขยันที่จะเดินไปเยี่ยมมันได้ทุกๆวัน การไปรดน้ำยามเช้า เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการเดินไปเยี่ยมต้นไม้ตอนเช้า จากกฎของการมองเห็น ผมเชื่อว่าถ้าเราได้มองเห็นต้นไม้ทุกๆวัน (หรือต้นไม้มองเห็นเราในอีกมุมมองหนึ่ง) ต้นไม้ก็จะสามารถคงอยู่ได้ ในความหมายที่เราคาดหวังจากมัน และไม่ค่อยตาย แลดูจะมีความสุข

ถ้าเรามองเห็นต้นไม้ต้นไหน ต้นนั้นก็จะไม่ตาย ผมคิดแบบนั้น

ในอีกมุมมองหนึ่ง มันก็น่าจะมีวิธีคิดมาจากตรรกะที่น่าสนใจ ก็เพราะว่าเราเห็นมัน เวลาที่มันเริ่มมีปัญหาในระบบชีวิต เช่น ได้น้ำน้อยไปหรือมากไป ใบเริ่มมีเชื้อรา หรือใบเริ่มแห้งผิดปรกติ เราก็มักจะมองเห็นได้ และเริ่มแก้ปัญหาด้วยการรดน้ำเพิ่ม ลดน้ำให้น้อย ใส่ปุ๋ยใส่ยา ต้นไม้ก็จะไม่ตาย เพราะเรา ‘เห็น‘ มัน และพร้อมจะรับมือจัดการกับสถานการณ์ตรงหน้าได้ทันท่วงที ก่อนที่ต้นไม้จะป่วยหนักไปมากกว่านี้

มันก็จะมีบางต้นที่เราซื้อมาแล้วไม่ชอบ ไปวางหลบสายตาไปเสียทาง ต้นเหล่านั้นก็มักจะไม่โต ไม่งาม บางทีก็ได้ตายไปสมใจ เป็นเรื่องจริงที่น่าประหลาดมาก

ย้อนกลับมาดูหลายๆอย่างใจชีวิต ก็คงอยู่ในวิธีที่สอดคล้องกับกฎของการมองเห็นนี้อย่างน่าสนใจ เช่น ธุรกิจ การงาน ความสัมพันธ์ สิ่งใดที่เราเริ่มมองไม่เห็นมัน ก็ดูว่ามันจะไม่คงอยู่สำหรับเรา และก็จะเป็นจุดเริ่มต้นที่สิ่งนั้นจะเริ่ม ‘ตาย’ หรือหายไปจากชีวิตเรา ในทางกลับกัน ถ้าเราจะ ‘มี‘ สิ่งใด ก็ให้แน่ใจว่าเราจะมีสิ่งนั้นในวิธีที่เรามอง ‘เห็น’ มัน ไม่เช่นนั้นสุดท้ายมันก็จะไม่คงอยู่กับเราในวิธีที่เราให้ความหมายกับมัน และมันก็จะ ’ตาย’ ไปจากชีวิตเราอยู่ดี

มีแต่สิ่งที่เรามองเห็นเท่านั้นที่คงอยู่ เรียบง่ายแค่นั้น