เมื่อวานมีคุยกันของคณะกรรมการจากอุตสาหกรรมต่างๆ ก็มีการพูดถึงเรื่องหนึ่งที่น่าสนใจ คือ Thai Beauty จะแปลว่างามแบบไทย หรือยังไงดี อันนี้ไม่แน่ใจ

เราพูดถึง Thai Beauty ในบริบทของแฟชั่น หมายถึงการมองให้เห็นอุดมคติความงามที่แตกต่างไปจาก stereotypes ที่นิยมกัน เช่นความขาวแบบเกาหลี แต่งามแบบผิวน้ำผึ้งแบบ Lisa Rockstar เป็นต้น ซึ่งอาจจะนำไปสู่การพัฒนาเครื่องสำอางที่สนับสนุนความงามแบบไทย ทำมาจากสมุนไพรไทย ใช้แล้วไม่ต้องขาวผ่องเหมือนกันไปหมด ผมฟังแล้วก็คิดว่าน่าสนใจดี เพราะอาจจะเป็นคนค่อนข้างโบราณ ไม่ได้ชอบผู้หญิงไทยที่ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด ยังคิดว่าคล้ำๆนิดหน่อยเซ็กซี่กว่าเยอะ รู้สึกว่าเป็นธรรมชาติ สบายใจดี

แต่คิดต่อไปถึงอุตสาหกรรมออกแบบ และอุตสาหกรรมอื่นๆ คิดว่า Thai Beauty นี่ มันก็สามารถอยู่ได้ในทุกๆอุตสาหกรรมเหมือนกัน

ลองนึกถึงสถาปัตยกรรมหรือผลิตภัณฑ์ที่มี Thai Beauty ดู ก็เหมือนจะเป็นโจทย์ที่พวกเรานักออกแบบพยายามตีโจทย์ให้แตกมาหลายยุคสมัย ผมมองว่าในการออกแบบสถาปัตยกรรม ความงามแบบไทยสามารถอยู่ได้ในภาษาสถาปัตยกรรมแบบ Modernist แต่ใช้วัสดุพื้นผิวที่มี diversity และ heterogeneity ที่สมดุล ก็อาจจะได้ความงามแบบไทยไปได้ในระดับหนึ่ง เครื่องประดับหรือ fashion อาจจะได้เห็นบ้าง product ประเภทเฟอร์นิเจอร์ก็พอทำกันได้ ก็เลยคิดว่าแนวคิดเรื่อง Thai Beauty นี่ ก็น่าจะอยู่ได้ในอุตสาหกรรมออกแบบ แต่ก็เป็นบทสนทนาที่อันตรายสำหรับระบบราชการ ถ้าแปลสาส์นผิด อาจได้ TOR เป็นหน้าจั่วกันหมด อันตรายมาก

ในอาหาร การท่องเที่ยว หรือแม้กระทั่ง festival ก็ดูเหมือนว่าแนวคิดเรื่อง Thai Beauty นี่ ก็น่าจะไปแทรกซึมอยู่ได้ดี ทำให้อุตสาหกรรมสร้างสรรค์เรามี character ขึ้นมา เอาไปคิดต่อได้อีกเยอะเหมือนกัน แล้วก็คิดว่าจริงๆแล้วถ้าพวกเราแต่ละอุตสาหกรรมถ้าได้มีเวลามานั่งคุยแลกเปลี่ยนกันบ่อยๆ ก็น่าจะมีแนวคิดมากมายพรั่งพรู แตกลูกแตกดอกออกไปได้เยอะ เสียดายว่าทุกคนต่างก็ยุ่งวุ่นวาย โอกาสเลยน้อยไปนิดนึง

ประเทศเรามีคน มีความหวัง มีศักยภาพ แค่ต้องจัดการให้ได้เจอ ให้ได้แลกเปลี่ยนกัน ผมว่าเราไปได้อีกไกล คิดต่างกันได้ แต่ต้องคุยกัน ต้องฟังกัน

ว่าแล้วก็ชวนให้ไปคุยกันฟังกันในงาน #THACCASPLASH อีกรอบเสาร์อาทิตย์นี้นะครับ