คุณสมบัติที่สำคัญที่สุดของผู้นำ ไม่ใช่ความสามารถในการพูด แต่คือความสามารถในการฟัง

ตัวผมเองไม่ค่อยรู้จักคุณทักษิณ ชินวัตรมากนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณทักษิณในฐานะนายกรัฐมนตรี ก็น่าจะเคยได้เจอกันแบบไกลๆเพียงแค่ครั้งสองครั้ง แต่ในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา ผมได้พูดคุยกับผู้ชายที่ชื่อโทนี่ วู้ดซัม กันเกือบทุกๆ 2 สัปดาห์

เรียกได้ว่าผมรู้จักกับโทนี่ มากกว่ารู้จักทักษิณ

สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตได้จากมีบทสนทนากับคุณโทนี่คือ แม้ว่าสิ่งที่แกพูดบางอย่างอาจจะนำไปสู่การตั้งข้อสงสัยหรือถกเถียงได้อยู่เนืองๆ แต่ผมค้นพบว่าโทนี่ เป็นผู้ชายที่มีทักษะในการฟังที่ทรงพลังมาก การฟังของโทนี่ เป็นการฟังที่ผู้ผู้พูดจะรู้สึกว่าแกโอบกอดเราอยู่ตลอดเวลา โทนี่จะฟังทุกๆอย่างที่เราพูดจริงๆ ใช้เวลาให้คำพูดของเรานั้นมันสะท้อนเข้าไปในวิญญาณของแกจนซึมซาบไปทุกอณู จนเรารู้สึกได้ถึงความตั้งใจของโทนี่ที่จะมีบทสนทนากับเรา และบทสนทนานั้นจะ ‘เต้นรำ’ ไปกับสิ่งที่เราพูดออกไป ซึ่งเกิดขึ้นจากการฟังที่เต็มไปด้วยสมาธิจดจ่อ ตั้งใจ และสงบนิ่ง จนดูเหมือน ‘การฟัง’ นั้น จะดูดเอาสมองของเราไปอยู่ในสมองแกจนหมดสิ้น ทั้งความรู้ ความสุข และความทุกข์

และเมื่อแกฟังเราจนเราสิ้นซึ่งคำพูดแล้วเท่านั้น ที่แกจะเริ่มร่ายรำในลีลาของการสนทนา ที่ลากเอาทุกอย่างที่เราพูดออกไปออกมาเต้นรำไปด้วยกัน จนบางครั้งเรารู้สึกว่าสิ่งที่เราพูดออกไปนั้น มันช่างมีค่า ไม่ว่าคนที่พูดจะเป็นใครก็ตาม ตั้งแต่ชาวบ้านในชนบทไปถึงประธานาธิบดีในต่างทวีป ผมจึงไม่สงสัยเลยว่าทำไมผู้คนหลากหลายสถานะ จึงรู้สึกสนุกสนานและสบายใจเมื่อได้พูดคุยกับโทนี่ ไม่ใช่เพราะเขาหลงไหลในสิ่งที่โทนี่พูด แต่เป็นเพราะความสามารถที่เปี่ยมไปด้วยความตั้งในการฟังของโทนี่ต่างหาก ที่ทำให้เกิดการโน้มน้าวที่ทรงพลัง และดึงดูดผู้คนให้เข้ามาหาแกได้อย่างไม่มีวันจบสิ้น

ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ชอบโทนี่ ผมก็เชื่อว่าคุณสามารถเรียนรู้บางอย่างได้จากทักษะการฟังที่มหัศจรรย์นี้ของโทนี่ ที่ทำให้พรรคการเมืองอย่างไทยรักไทยได้คะแนนเสียงสส.อย่างถล่มทลายได้ถึง 2 ครั้ง 2 ครา ถ้าคุณเป็นผู้นำในวันนี้ ไม่ว่าในระดับใด บริษัทหรือพรรคการเมือง น่าจะเป็นโอกาสดีในเวลานี้ ที่จะมาทบทวนความสามารถในการ ‘ฟัง’ ของคุณ ว่าอยู่ในระดับใด และคุณสามารถทำให้ ‘การฟัง’ ของคุณทรงพลังมากขึ้นได้หรือไม่

อย่างน้อยก็ให้มันทรงพลังมากกว่าการพูดของคุณ