ที่บ้านผมเลี้ยงแมวอยู่หกตัว

เป็นแมวที่เลี้ยงแบบให้ข้าวนอกบ้าน ตามมีตามเกิดอยู่ 3 ตัว ตัวผู้ (ที่ตบกันทุกครั้งที่เจอกัน) 2 ตัว และตัวเมียอีก 1 ตัว

ในบ้านมีตัวผู้อีก 1 ตัว ตัวเมียอีกสองตัว ซึ่งเจอกันไม่ได้เลย เพราะจะตบกับ ตัวนึงก็เลยต้องเลี้ยงไว้ในห้องนอน แยกออกไป

ตัวผู้ที่เลี้ยงในบ้าน มีความสำคัญเพราะเป็นตัวแรกที่เลี้ยง อยู่มานาน มันก็คงรู้แหละว่าตัวเองสำคัญ เวลากินข้าวเรียกมากินไม่ได้ ต้องเอาจานข้าวไปให้ตรงที่มันนั่งอยู่ ขยับตัวแค่คืบนึง มันก็ไม่ขยับ

เวลากินมันก็ชอบกินเลอะเทอะออกมานอกจานตลอด เป็นตัวเดียวที่ผมต้องคอยเก็บกวาดทุกครั้งหลังจากที่มันกินเสร็จ แม่บ้านที่บ้านก็จะถามว่า ทำไมคุณด้วงไม่สอนให้มันกินข้าวดีๆ ไม่ให้เลอะเทอะ คุณด้วงจะได้ไม่ต้องมาเก็บกวาดทุกเช้า ผมก็บอกว่า ผมเป็นคน แมวก็เป็นแมว มันก็กินแบบแมว ผมก็เก็บแบบคน ผมพูดกับแมวไม่รู้เรื่องหรอก เอาจริงๆแล้ว แค่คิดว่าเข้าใจมันบ้างนานๆที แต่จริงๆก็ไม่รู้เรื่องหรอก

อีกอย่าง เรามีหน้าที่เลี้ยงแมว เราก็เลี้ยงไป การเก็บกวาดก็เป็นส่วนหนึ่งของหน้าที่ เราทำให้แมวทุกตัวเป็นอย่างที่เราอยากให้เป็นไม่ได้หรอก แมวก็เป็นแมว คนก็เป็นคน

เราต่างก็ทำหน้าที่ของแมวและคนต่อไป ก็เท่านั้น

ถ้ารักจะเลี้ยงแมว ก็ต้องทนกันต่อไป

คราวหน้าจะบ่นตอนที่ต้องเก็บขี้บ้าง