ผมเป็นคนที่ชอบตั้งคำถามกับตัวเองมาตั้งแต่เด็กๆ จนกระทั่งแก่ป่านนี้แล้ว สันดานแบบนี้ก็ยังไม่หายไป สงสัยทุกสิ่งไปเสียทุกเวลา

ผมสงสัยในระบบ seniority ของสังคมสถาปนิกไทย ว่ารุ่นน้องต้องอยู่ในโอวาทของรุ่นพี่ด้วยสาเหตุใด ผมเป็นคนหนึ่งที่เป็นรุ่นน้องในคณะที่เคารพและเชื่อฟังรุ่นพี่มาตลอดชีวิต แต่ก็พบว่ามีรุ่นพี่อยู่ไม่ถึงหนึ่งในสิบที่พอจะน่าให้ความเคารพ ที่เหลือก็กดขี่ เอาเปรียบเรา ใช้ประโยชน์จากเรา และเมื่อเรามีแนวโน้มว่าจะเก่งกว่าเขา หรือแย่งประโยชน์จากเขาไป พวกเขาก็กลายมาเป็นศัตรูที่ทำร้ายเราได้ไม่ต่างจากคนอื่นๆที่เราไม่ได้ให้ความเคารพ

ถึงจุดหนึ่งผมก็หมดความเกรงใจรุ่นพี่พวกนั้นอีกต่อไป ไม่มีวันที่ผมจะกลับไปเห็นหัวคนพวกนั้น และพวกเขาไม่อยู่ในสายตาผมอีกต่อไป อย่าว่าแต่จะให้ผมกลับไปเคารพเลย สังคมสถาปนิกแก่ๆในสายตาผมจึงเต็มไปด้วยความสกปรก หลอกลวง เอาเปรียบ คงเหลือแต่อาจารย์และรุ่นพี่บางคนเท่านั้นที่ผมให้ความเคารพไม่เปลี่ยนไป แต่ก็เหลือจำนวนน้อยลงไปทุกที เพราะท่านก็เสียชีวิตกันไปก็เยอะแล้ว

ผมเป็นคนหนึ่งที่ปฏิเสธระบบ seniority อย่างหมดจดในวันนี้

ผมไม่ต้องการให้รุ่นน้องมาเคารพผม และผมก็ตั้งใจทำทุกอย่างกับรุ่นน้องทุกคนให้ตรงข้ามกับที่รุ่นพี่ห่วยๆพวกนั้นแม่งทำกับผม ผมตั้งใจว่าจะไม่เอาเปรียบ นินทา แข่งขัน อิจฉากับเพื่อนร่วมอาชีพ และรุ่นน้องๆทุกคน ผมอยากให้ความชั่วทั้งหลายที่ผมเคยได้รับมาจากรุ่นพี่สถาปัตย์ที่ชั่วร้ายของผมทุกคนมันจบลงที่ผมนี้ ผมอยากเริ่มต้นสังคมวิชาชีพสถาปัตย์แบบใหม่ที่มีแต่ความรักความเมตตาให้แก่กัน ไม่ต้องเคารพรุ่นพี่อย่างผมเพียงเพราะว่าผมเข้าเรียนก่อน แต่เคารพผมก็ต่อเมื่อผมทำตัวน่าเคารพเท่านั้น

ผมคิดว่าการกดขี่ทางวัฒนธรรม การปลูกฝังระบบ seniority ไม่ได้มีประโยชน์อะไรอีกต่อไปในสังคมไทย มีแต่กักขังอิสรภาพของคนรุ่นใหม่ไว้ในคนรุ่นเก่าไม่ให้เบิกบาน ผมยินดีที่จะเห็นคนรุ่นใหม่เหยียบหัวผมขึ้นไปแล้วประสบความสำเร็จมากกว่าที่จะอยากเห็นสังคมไทยล้าหลัง คนรุ่นใหม่ต้องมีสิทธิ์ที่จะวิพากษ์วิจารณ์คนรุ่นเก่าได้อย่างมีเสรี ส่วนคนรุ่นเก่าก็มีหน้าที่ต้องพัฒนาตัวเองเป็นลำดับไป อย่าให้คนรุ่นใหม่มาวิจารณ์ได้คล่องแคล่วนัก เป็นแบบนี้ สังคมไทยจึงจะเจริญ ไม่ได้สนับสนุนให้เด็กก้าวร้าวกับผู้ใหญ่ แต่สนับสนุนให้ผู้ใหญ่ทำตัวให้น่าเคารพด้วยความดี ไม่ใช่เคารพเพียงเพราะมีวัฒนธรรมคุ้มกระบาลไว้เท่านั้น

และหลุดออกจากกับดักของความเชื่อที่กดเราเอาไว้มาหลายชั่วอายุคน และทำให้เราไม่สามารถเดินไปข้างหน้าได้อย่างเหมาะสมเสียที