การใช้ภาษาเป็นเรื่องที่น่าสนใจในกระบวนวิธีคิดแบบความคิดสร้างสรรค์ ภาษาเป็นเครื่องมือในการสื่อสารที่มีการเปลี่ยนรูปและลักษณะการใช้ไปอย่างช้า ๆ ตลอดเวลาที่ภาษานั้นยังมีการใช้อยู่ มีการสร้างสรรค์คำศัพท์ใหม่ ๆ หรือภาษาแสลง เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา  ภาษาเป็นโครงสร้างของเครื่องมือที่มีไวยกรณ์ที่ชัดเจน แต่ไวยกรณ์นั้นก็เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาและมีการออกนอกกรอบของไวยกรณ์นั้นได้ตลอดเวลาเช่นกัน

ทุกครั้งที่เราใช้ภาษา เราก็เป็นคนที่ทำให้ภาษาแข็งแรงขึ้นและน่าใช้มากขึ้นไปทีละน้อย เราอาจจะมองลักษณะการเจริญเติบโตแบบนี้มีลักษณะคล้ายกับองค์ประกอบของระบบนิเวศน์ที่มีการสร้างผลเพื่อไปก่อให้เกิด ‘เหตุ’ ใหม่ที่แข็งแรงขึ้น ความคิดสร้างสรรค์ก็มีลักษณะคล้ายกัน ความคิดหนึ่งย่อมก่อให้เกิดความคิดใหม่ และความคิดใหม่นั้น ก็จะทำให้ความคิดเดิมแข็งแรงขึ้น และทำให้ความคิดใหม่แข็งแรงขึ้นด้วย

ความคิดต่าง ๆ ล้วนเชื่อมเข้าหากัน การปิดกั้นขอบเขตของความคิดอาจทำให้ความเป็นไปได้ของความคิดสร้างสรรค์นั้นน้อยลง เช่น เมื่อเราคิดถึงงานสถาปัตยกรรม ก็ควรจะเปิดรับความคิดในเรื่องอื่น ๆ ไปด้วย วรรณกรรม ดนตรี วัฒนธรรมและศิลปะ ส่วนเป็นความคิดใหญ่ หากเปิดโอกาสให้ทุกอย่างเชื่อมโยงเข้าหากัน ก็อาจจะช่วยให้ความคิดสร้างสรรค์เจริญเติบโตเข้าหากัน ได้อย่างงดงาม เช่นเดียวกับการเจริญเติบโตของภาษาที่ใช้งานอยู่ ที่จะเปลี่ยนแปลงไปได้โดยไม่รู้จบ

บทความเขียนให้กับ http://www.creativethailand.org

05.07.2010

http://www.creativethailand.org/th/articles/article_detail.php?id=48